Më 9 maj, ministri i Energjisë dhe Infrastrukturës Damian Gjiknuri urdhëroi ngritjen e një grupi negociator për lidhjen e marrëveshjeve hidrokarbure për vendburimet Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë me kompaninë Transoil Group AG – e cila që nga viti 2012 nëpërmjet degës së saj në Shqipëri, Transoil Group Sh.a, kontrollon gjithashtu fushën naftëmbajtëse të Visokës.

Negociatat pasojnë finalizimin e një gare të mbajtur më 31 mars nga Albpetrol, ku Transoil Group AG u shpall fitues mes nëntë kompanive ndërkombëtare pjesëmarrëse.

Të dhënat dhe dokumentet e siguruara nga BIRN tregojnë se kompania fituese Transoil Group, e cila administrohet në Shqipëri nga Shefqet Dizdari dhe ka lidhje biznesi me kompaninë Gazprom Neft në pronësi të gjigandit rus të prodhimit të gazit, Gazprom. Gazprom zotërohet në 50.23 për qind të aksioneve nga qeveria ruse.

Lidhjet e biznesit me kompaninë ruse nuk janë të vetmet pikëpyetje mbi mënyrën se si kompania e naftës, e regjistruar në Zvicër dhe me pronarë të panjohur, u shpall fituese e tenderit për fushat naftëmbajtëse Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë.

Dokumentet e siguruara nga BIRN tregojnë se në momentin që u hapën ofertat, pagesa e Transoil Group për marrjen e paketës së të dhënave për vendburimet nuk kishte mbërritur ende në llogarinë e Albpetrol. Këto dyshime shtohen edhe nga fakti që gjatë tenderit, vëllai i drejtorit të Albpetrol, Kastriot Bejtaj punonte si drejtues teknik i operacioneve hidrokarbure në fushën e Visokës për llogari të Transoil Group Sh.a – një konflikt interesi për të cilin ministri Gjiknuri ishte në dijeni.

Kompania Transoil Group Sh.a ka gjithashtu detyrime të mbartura ndaj Albpetrol nga operacionet e saj të mëparshme në fushën e Visokës si dhe ka pasur përplasje me Agjencinë Kombëtare të Burimeve Natyrore, AKBN për shkelje të vazhdueshme të marrëveshjes hidrokarbure.

Megjithatë, këto shkelje nuk e kanë ndaluar kompaninë mëmë të saj, Transoil Group AG, që të deklaronte në faqen e saj zyrtare se i kishte bërë një ofertë Albpetrolit për tre fushat e tjera naftëmbajtëse që në prill 2017 – duke shfaqur siguri se do të arrinte një marrëveshje me kompaninë shtetërore të naftës shqiptare deri në fund të vitit 2017. [Kliko këtu për faksimilen]

Planet e kompanisë Transoil Group për të shtënë në dorë fushat e naftës në jug të Shqipërisë u vonuan nga një orvatje e një tjetër kompanie të lidhur me Gazprom. Përfaqësuesi i Gazprom Neft në Serbi dhe një tregar nafte austriak bënë një ofertë alternative për vendburimet Cakran-Mollaj dhe Gorisht-Cokul, nëpërmjet kompanisë ‘Jurimex Kommerz Tranzit Ges’.

I shqetësuar, përfaqësuesi në Shqipëri i Transoil Group AG, Shefqet Dizdari, i bëri një notë verbale  zv/drejtorit të zhvillimit të biznesit ndërkombëtar të Gazprom Neft, Vladislav Baryshnikov, duke i kujtuar marrëveshjen mes tyre si dhe duke u ankuar se përfaqësuesi i saj në Serbi po tentonte të merrte në mënyrë të maskuar fusha nafte në Shqipëri.

Në notën verbale, Dizdari nënvijëzon që këto shqetësime i kishte ngritur edhe gjatë një takimi të mbajtur në zyrat e kompanisë shtetërore ruse të naftës në Shën Petersebug. Drejtuesi i Transoil Group shprehet gjithashtu se shqetësimet e tij ia komunikuar dhe Ambasadës së Federatës Ruse në Tiranë, ndërkohë që nënvizon se Transoil Group nuk e ka fshehur kurrë interesin e saj për ‘marrëdhënie transparente biznesi me Gazprom Neft.’

Kompania Transoil Group AG dhe ajo ruse Gazprom Neft nuk i përgjigjën një kërkesë për koment nga BIRN. Ndërkohë Ministria e Tregtisë dhe Energjetikës në një përgjigje me shkrim pranoi borxhet që Transoil Group ka ndaj Albpetrol, nënvizoi se shkeljet e marrëveshjes hidrokarbure të sinjalizuara nga AKBN ishin të rëndomta; ndërkohë ajo mohoi se ka pasur shkelje të procedurave të tenderit dhe konflikt interesi nga drejtori Albptrol.

Ministria gjithashtu nuk dha informacion se kush ishin aksionerët e kompanisë zvicerane Transoil AG, por nënvizoi se ato nuk ishin Gazprom Neft ose NIS.

“Sipas të dhënave që disponojmë, asnjë nga kompanitë që ju përmendni nuk kanë të drejta mbi marrëveshjen hidrokarbure të Transoil Group me shtetin shqiptar,” ministria e Energjisë.

“Ndërkaq, është jashtë mundësive të Ministrisë së Infrastrukturës dhe Energjisë që të ketë informacion mbi transaksionet e mundshme tregtare të një kompanie me subjekte të tjera jashtë marrëdhënies në kuadër të marrëveshjes hidrokarbure,” shtoi ajo.

Tenderi i dyshimtë

Në shkurt 2018, Albpetrol shpalli një thirrje për shprehje interesi për kompanitë që ishin të interesuara për të lidhur marrëveshje hidrokarbure për tre fusha të lira nafte, Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë.

Tenderi bazohej në urdhrin nr.150, datë 6 shkurt 2018 të ministrit të Energjisë dhe Infrastrukturës, Damian Gjiknuri. Kompanitë e interesuara kishin afat deri me datë 31 mars 2018, ora 15:00, për të dërguar ofertat e tyre.

BIRN mësoi se në tender morën pjesë 9 kompani hidrokarburesh, ku përfshiheshin Bankers Petroleum, Transoil Group AG, Shandong Kerui Petroleum Equipment, Letho, Verssa Versatile, Pennine, Alcan, Fluid Oil dhe Zennith Energy.

Sipas një burimi në tregun e energjisë, komisioni i vlerësimit të ofertave të Albpetrol nuk i ka hapur zarfet për  kompanitë Pennine dhe Zennith Energy, me arsyetimin se nuk kishin paguar një tarifë prej 6500 USD për çdo vendburim, të vendosur si kusht nga Albpetrol.

Brenda 10 ditëve nga hapja e ofertave, Albpetrol ka dërguar në ministrinë e Energjisë dhe Infrastrukturës dokumentacionin e kompanive ofertuese, së bashku me vlerësimin e kapaciteve teknike dhe financiare.

Me datë 9 maj, me urdhrin nr.495, ministri Damian Gjiknuri ka shpallur fitues të garës për tre vendburimet e naftës kompaninë Transoil Group AG dhe ka ngritur grupin negociator për lidhjen e marrëveshjes hidrokarbure me kompaninë. [kliko këtu për faksimilen]

Transoil Group AG është një kompani e themeluar në vitin 2011 në kantonin Zug të Zvicrës, me operacione në Rusi, Bjellorusi dhe Tiranë. Ajo është pronare e plotë e Transoil Group Sh.a, një kompani shqiptare e cila që nga viti 2011 shfrytëzon nëpërmjet një marrëveshjeje hidrokarbure me Albpetrol-in vendburimin e naftës në Visokë.

Sipas një shkrese të Agjencisë Kombëtare të Burimeve Natyrore të datës 9 shkurt 2018, për ‘miratimin e programit të punës së kompanisë Transoil Group Sh.a për vitin 2017,’ kompania zvicerane e naftës konsiderohej në shkelje të afatave për vitin 2017 dhe në të njëjtën kohë nuk kishte dorëzuar programin e punës për vitin 2018.  [Kliko këtu për faksimilen]

“Referuar përcaktimeve të Licensë Marrëveshjes por edhe Marrëveshjes hidrokarbure për vendburimin e Visokës, AKBN i konsideron të shkelura të gjitha afatet e pranueshme për miratimin e këtij programi vjetor, pasi kërkesa juaj bëhet në fund të vitit 2017, dhe si e tillë nuk mund të kërkohet realizimi i ndonjë programi për këtë vit kalendarik,” shkruan AKBN.

“Në të njëjtën kohë, sjellim në vëmendjen tuaj se dokumenti përfundimtar i programit të punës dhe buxheti, të përgatitur për vitin 2018 për vendburimin e Viskokës, ende nuk është dorëzuar nga ‘Palët’ për miratim në AKBN, sikurse kërkohet nga Licensë Marrëveshja për këtë vendburim,” shton AKBN, duke vënë njëkohësisht në dijeni Albpetrol.

I pyetur nga BIRN ministra e Energjisë fajësoi kompaninë dhe AKBN-në për shkeljen e afatave për miratimin e planit të punës.

“Këto afate kohore janë konsumuar nga të dyja palët në Marrëveshjen Hidrokarbure,” tha MEI. “Megjithatë, në përgjithësi ky është një fenomen që ndodh shpesh dhe për këtë arsye edhe Marrëveshja Hidrokarbure përmban klauzola që bëjnë të mundur vazhdimin e operacioneve hidrokarbure edhe në rastin kur nuk është miratuar ende PPB për një vit të dhënë,” shtoi ajo.

BIRN ka mësuar gjithashtu se kompania Transoil Group sh.a është debitore ndaj Albpetrol për një sasi të madhe nafte, e cila sipas marrëveshjes hidrokarbure për shfrytëzimin e fushës së Visokës duhet të marrë një pjesë të prodhimit nga kompania shfrytëzuese.

Ministria e Energjisë dhe Infrastrukturës i tha BIRN se ‘detyrimi që kompania Transoil Group AG i ka shoqërisë Albpetrol sh.a është 6,699.92 ton naftë… ndërkohë, detyrimi në para për shërbime të ndryshme është 64.105.586 lek.” Megjithatë, ajo e justifikoi borxhin duke nënvizuar se kjo ishte një marrëdhënie tregtare midis Albpetrol dhe Transoil Group.

“Për këto çështje ka një korespondence mes palëve ku janë përcaktuar grafikët kohore të shlyerjes së detyrimeve. Informojmë po ashtu, sa lidhet me detyrimin për naftën bruto, marrja e këtij detyrimi nga Albpetrol Sh.A. është e lidhur edhe me kapacitetet tregtuese të saj, kushtet e tregut vendas të përpunimit të naftës bruto, kapacitet depozituese të shoqërisë Albpetrol Sh.A. që më tej lidhet edhe me kostot e magazinimit dhe lëvrimit si dhe kushtet e tjera teknike dhe teknologjike përveç atyre të tregut,” tha MEI.

“Çështja e detyrimeve të prapambetura apo tejkalimit të afateve për likujdimet reciproke është edhe një çështje e marrëdhënieve tregtare mes shoqërive,” shtoi ajo.

Përveç shkeljeve në marrëveshjen hidrokarbure të Visokës, mbetet paqartë se si Transoil Group AG është shpallur fitues i tenderit për vendburimet Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë, pasi sipas një faksimile të llogarisë bankare të Albpetrol të siguruar nga BIRN, pagesa për paketën e të dhënave të vendburimeve – një nga kriteret e tenderit, nuk ka arritur në llogarinë e Albpetrol më datë 4 prill 2018.[Kliko këtu për faksimilen] Sipas ministrisë së Energjisë, pagesa është realizuar nga Transoil Group ditën e premte me datë 30 mars 2018.
https://www.reporter.al/koncesioni-i-fushave-te-naftes-gjiknuri-favorizoi-kompanine-e-lidhur-me-gazprom/